- Do kogo mówisz, do kogo się u¶miechasz,
¦więty Franciszku?
Tu ludzi nie ma, las szumi jak rzeka,
Ptaszki ¶wiergoc± – i słychać twój głos:
Ref. Braciszkowie skrzydlaci,
chwalcie Boga, chwalcie Boga,
bo czym my stworzenia zdołamy odpłacić,
je¶li nie piosenk± ubog±?
Za słońce jasne i niebo czyste
I ł±ki zieleń, i ł±ki zieleń.
- Żarnowce rozsiadły się na polanie
Tworz±c złocist± plamę.
A ciebie jakby tłum otaczał
W katedrze wspaniałej – i słychać twój głos
|
