START | LINKI | GALERIA | KONTAKT
szukaj:
Menu główne
strona główna
Artykuły
Ciekawostki
Linki
Wyjazdy
Galerie zdjęć
GALERIA
Pomoce
Benedykt XVI
Jan Paweł II
Co należy znać
Encyklopedia
Konspekty
Rok liturgiczny
Śpiewnik
Święci
dekanat Piotrkowski
Inne
download
rekomenduj nas
kontakt
Artykuły > różne > Agresja u dzieci



Agresja to każde zamierzone działanie, mające na celu wyrządzenie komuś lub czemuś szkody. Wyraża się m.in. w biciu kogoś, znęcaniu się nad kimś, w wyśmiewaniu kogoś, kłótni, krzyku. Wyraża się także w niszczeniu cudzej własności, obmawianiu, w atakach złości.

Agresja ma zawsze swoją przyczynę, a przeważnie ma swoje podłoże:
  • w rodzinie - brak szacunku, surowość, kłótnie rodziców, rozwody, alkoholizm itp.,
  • w środowisku, w którym przebywa - brak reakcji ze strony dorosłych m.in. przymykanie oczu na drobne przewinienia, zbytnia pobłażliwość na negatywne zachowania.

Jeżeli ktoś chce zwrócić na siebie uwagę, zaimponować rówieśnikom, wtedy zawsze w pobliżu jest ktoś, komu można dokuczyć. Dzieci pozostawione samym sobie szukają akceptacji poza domem, wiążą się często z narkomanami lub sektami.

Jedną z przyczyn agresji u najmłodszych to m.in. telewizja. Promuje szereg programów (bajki, filmy) w których jest pełno agresji, wmawiając niby, że to przeznaczone dla dzieci. Twórcy programów wiedzą, że pokazuje się w nich przemoc, ale nie dostrzegają tego problemu. Dominującym, coraz częściej, czynnikiem nad dobrem najmłodszych są względy ekonomiczne.

Oglądanie przez dziecko we wczesnym stadium jego rozwoju programów z agresją mają niesamowity wpływ na jego psychikę.

Coraz częściej rodzice nie wiedzą i nie kontrolują, co ich pociecha ogląda. Mają po prostu na jakiś czas - spokój od dziecka. Na nich jednak spoczywa obowiązek nauczenia dziecka mądrego korzystania z telewizji, odpowiedniego wybierania programów, a także zorganizowania wolnego czasu dziecku. Dziecko nie może być zostawiane samo przed telewizorem. Rodzina powinna być miejscem, gdzie dziecko powinno czuć się bezpieczne.

Przyczyn zachowań agresywnych powinniśmy szukać również w szkołach. Starsze roczniki wykorzystują młodszych kolegów do realizacji własnych celów, tworząc mity uprzedzające do szkoły, nauczycieli, przedmiotów zakłócając proces przystosowania. Poniżanie, upokarzanie młodszych wynika z chęci wyładowania agresji, podnoszenia własnej ważności.

Duże znaczenie ma wielkość szkoły, im większa tym większe prawdopodobieństwo występowania agresji. Większość aktów agresji dokonuje się na zatłoczonych schodach, korytarzach.

Choć dziś poprawia się sytuacja to jednak brakuje współpracy rodziców i szkoły. Rodzice mają pretensje i żale wobec nauczycieli o zaniedbywanie ich dzieci. W wyniku braku współpracy zachowania agresywne u dzieci i młodzieży nasilają się i nie wiadomo, jak sobie z tym poradzić.

Nie można stać obojętnie wobec zła, każde agresywne zachowania należy dostrzegać i w umiejętny sposób je ukazywać. Niewinne dokuczanie czy wyśmiewanie może przybrać postać znacznie poważniejszą i jeśli w porę nie będziemy reagować, to nie będzie mógł opanować rozwijającej się agresji.

Aby skuteczniej oddziaływać na dziecko i wpływać na przyswajanie prawidłowych norm, zasad i wartości potrzebna jest ścisła współpraca rodziców ze szkołą i pedagogizacja rodziców.

styczeń 2008


© 2007-2017 Małgorzata Kowalczyk. Wszelkie prawa zastrzeżone.
0.016 | powered by jPORTAL 2 & UserPatch